Από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα

Από την πόλη έρχεσαι μικρό μου πιτσουνάκι,
και να σταθείς στο διάβα σου δεν μπορείς ούτε λιγάκι.
Βιάζεσαι τρέχεις εδώ και εκεί,
δεν δίνεις σημασία,
και τους περαστικούς ρωτάς που πέφτει η Ανδαλουσία.
Στην όψη σου όλοι βλέπουνε άγχος και αγωνία,
μα ο προορισμός σου βρίσκετε μακριά ως την Παταγωνία.
Διαλέγεις τις φιλίες σου χωρίς να το σκεφτείς,
και ξέχασες να φοβηθείς μήπως απογοητευτείς.
Δεν πιάνεσαι από πουθενά και κάνεις σε όλους εντύπωση,
μα τελικά σου άξιζε μια ασπρόμαυρη εκτύπωση.
Το χρώμα αν και θα το ήθελες σου έχει ξεθωριάσει
και αλλού πήγε και χώθικε εκεί που βρίκε δράση.
Γιατί και αν κάποτε τυφλός ήμουνα και έκανα λάθη
το φώς ήρθε και μου έδωσε ζωντάνια στο σκοτάδι...

11/2007