Το κάμπριο δεν το έπλυνε η νόθη πεθερά της
και το μαλή της έβαψε στα κρύα τα νερά της,
μηγοσκωτόστρες άπειρες εκεί ψηλά θωρούνε
και το σκυλί της πέρδικας στην μάπα κατουρούνε,
εφτά σταφύλια τράβηξαν πιστόλι στην γιαγιά τους
και κείνη τους απάντησε να πιούνε στην υγειά τους,
βγάλαν τον τρύπιο μπετατζή απάνω στην ραχούλα
Και κείνος εμαστίγωνε ψιλή την κουβεντούλα,
τώρα που ήρθε ο μικρός ο τσουτσουνομπεγλέρης
γράψανε οι κολυμβητές στην όχθη της βερνιέρης,
του καφασιού οι πρόστυχες τετράγωνες μπριζόλες
καβάτζα σπρόξανε λεφτά τις δύσκολες τις ώρες,
και της μελιτζανιάς κολωτρυπίδας ο μάυρος πέπλος
εστόλιζε του έρωτα το ωμέγα.
5/2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
τὸ καλύτερό σου...συγχαρητήρια..
τὸ ἀπήλαυσα πραγματικά..
εισαι
Δημοσίευση σχολίου